Gelinkte artikelen voor februari 2017

maandag 27 februari 2017

Een vrij recente film die de klimaatwetenschap in twijfel trekt:

But the green ideology raise questions. … the scientific topic about climate change has now become incontrovertible world politics. Poels is facing a personal conflict. Are we doing the right thing?

Poels vindt het vervelend om te zien dat de landbouwsector sterk verandert door nieuwe milieu- en klimaatwetgeving. Het interne conflict dat hij krijgt zet hem ertoe aan om op zoek te gaan naar uitwegen.

Uit een recensie:

Want ook al is de wetenschappelijke gemeenschap het voornamelijk eens dat we als mensen verantwoordelijk zijn voor de stijging van de temperatuur, spreekt hij ook met anderen die ervan overtuigd zijn dat daar niets van waar is. En naarmate Poels meer mensen spreekt ontstaat bij hem een twijfel. De argumenten die hij hoort klinken regelmatig overtuigend waardoor je als kijker het misschien ook niet zo zeker meer weet. Want als we als mensen niet verantwoordelijk zijn voor de opwarming van de aarde, verspillen we dan niet enorm veel geld dat beter aan andere zaken kan worden besteed?

Alweer lijken we de wetenschap als “ook maar een mening” te zien, en gaan we op zoek naar meningen van mensen die er veel minder van weten. De argumenten die zij maken klinken natuurlijk aantrekkelijk: het valt allemaal wel mee, we verspillen geld aan al deze acties zonder dat het zin heeft. Want opeens hebben we een probleem te pakken dat we op kunnen lossen door ons eigen leven weer luxer te maken. Door meer toe te geven aan onze menselijke behoeftes.

Het lijkt erop dat er een beweging ontstaat die vindt dat je “durft” en “intelligent” bent als je je afzet tegen de gevestigde klimaatwetenschap. Ironisch genoeg kiezen ze vaak voorbeelden als Galileo en (zoals deze recensent doet) Ignaz Semmelweis, een van de grondleggers van de wetenschappelijke methode. Dezelfde methode waarmee we ontdekt hebben dat de mens via CO₂-uitstoot een ontwrichtende invloed op het klimaat heeft.

De wetenschappers volgen een wetenschappelijke methode die vooral één doel heeft: doe alles wat je kunt om jezelf niet voor de gek te houden. Dat wil zeggen dat je je moet verzetten tegen zo veel menselijke neigingen: het zwaarder laten wegen van anekdotisch bewijs versus systematisch bewijs, het zwaarder laten wegen van argumenten die aansluiten bij wat je gelooft, het zwaarder laten wegen van zaken die je direct ziet en dichtbij je gebeuren. Het is een geweldige prestatie dat wetenschappers met zulke zekerheid hebben weten vast te stellen dat mensen de klimaatverandering veroorzaken.

De context van deze documentaire laat bij iedere wetenschapper de alarmbellen afgaan. Poels laat zich namelijk volledig inpakken door zijn menselijke neigingen: hij laat zich beïnvloeden door emotionele zaken in zijn directe omgeving, constateert een intern conflict wat hem voor een dilemma stelt, en in plaats van de wetenschap te accepteren zoekt hij naar een manier om het conflict op te lossen zodat zijn directe omgeving recht aangedaan wordt. Hij zoekt dan naar anekdotisch “bewijs”, naar andere meningen die beter aansluiten bij wat hij hoopt dat waar is, en komt tot de conclusie dat we zelf niet veel anders hoeven te doen dan we al deden. Een schoolvoorbeeld van het falen van de menselijke intuïtie.

Wetenschappers zijn geen antagonisten die je proberen vanalles “op te leggen”. Ze ontdekken hoe het juist al die tijd al zat.