Gelinkte artikelen voor juli 2015

vrijdag 3 juli 2015
NPO interviewt Janneke Burger en Sjirk Kuijper over klimaatzaak

Dit interview (12 minuten) is interessant om helemaal te luisteren. Beide voorstanders van de uitspraak, waarbij Burger zich zorgen maakt dat dit via de rechter moet gaan en dat de politiek of de burger dit niet al uit zichzelf doet. Kuijper plaatst de uitspraak in het licht van de politieke wisselingen van de afgelopen vijf jaar.

zaterdag 4 juli 2015
September

Over het al dan niet in beroep gaan tegen de uitspraak in de klimaatzaak:

Omdat de Partij voor de Dieren het onacceptabel vindt dat de volksvertegenwoordiging hier geen stem in zou hebben, heeft Esther Ouwehand erop aangedrongen dat de regering pas een definitief besluit neemt nadat de Kamer zich heeft kunnen uitspreken. Dat gebeurt nu half september. Minister Kamp (Economische Zaken) zegde dit donderdag toe aan de Partij voor de Dieren, die bijval kreeg van GroenLinks, D66 en PvdA.

donderdag 16 juli 2015
Brussel scherpt regels CO2-handel aan

Men wil ná 2020 de uitgegeven rechten per jaar met 2,2 procent laten afnemen in plaats van de huidige 1,74 procent.

Voor D66-Europarlementariër Gerben Jan Gerbrandy had de commissie wel wat ambitieuzer gemogen. “De huidige CO2-markt is nog altijd te zwak om de Europese klimaatdoelstelling in 2030 te behalen.” Hij is zeer teleurgesteld dat elektriciteitscentrales in Oost-Europa hun uitzonderingspositie houden.

Collega-parlementariër Cora van Nieuwenhuizen (VVD) noemt de herziening goed “zolang die onze energie-intensieve industrie niet over de grens jaagt”. GroenLinks-Europarlementariër Bas Eickhout vindt dat de commissie “haar oren te veel te luisteren legt bij de gevestigde industriële orde en verliest daarbij de consumenten en de strijd tegen klimaatverandering uit het oog”.

De VVD verschuilt zich qua klimaatbeleid altijd achter het ETS, maar zodra er dreigt dat deze de economie tóch zou kunnen raken, mag het wel weer wat minder.

Gratis rechten in ruil voor strengere regels

James Crisp voor Euractiv over het naar buiten gebrachte voorstel van de EC voor aanscherping van de emissiehandel:

Energy intensive industries will continue to receive free carbon emissions allowances, as compensation for the EU’s stricter climate rules, under planned reforms to the EU’s Emissions Trading System (ETS), but fewer will be granted. […]

About 50 sectors, including all the major industrial ones, will continue to receive free allowances from 2021, the next ETS trading period, because of the risk of carbon leakage.

Nog steeds heeft de industrie ongeveer niets hoeven te betalen voor de CO2-rechten die ze verbruiken, en dat gaat voorlopig nog even door.

Dit soort redenaties zijn bijzonder interessant sinds de uitspraak van de rechter in de klimaatzaak: daarin werd de angst voor carbon leakage als ongegrond én irrelevant beschouwd tegenover het gevaar van klimaatverandering.

Trouw: veel verder terug met uitstoot broeikasgas

Tekenend voor onze omgang met het klimaatprobleem is dat we moeizaam bereikte consensus over het minimum gaan zien als de “ambitieuze” doelstelling. Doordat het klimaatprobleem meerdere lagen kent (duurzame energie → CO2-uitstoot → opwarming → klimaatveiligheid), zijn er meerdere lagen waarbij dit gevaar optreedt.

25% is de ondergrens van de 25-40% reductie die 50% kans geeft op een opwarming van 2 graden of minder, wat op zichzelf weer een kans van 60% geeft dat het klimaat niet destructief verandert. Die 50% kans op het falen van het klimaat zou natuurlijk niet onze doelstelling moeten zijn.

Kelly Rigg en Steve Sawyer:

Wie de uitspraak goed leest, ziet dat 25 procent het absolute minimum is binnen de bandbreedte van 25 tot 40 procent die een fiftyfifty kans geeft om niet over de gevaarlijke grens van 2 graden opwarming te gaan. Geen weldenkend mens zou zich bij zo’n risico comfortabel voelen. Niemand stapt toch in een vliegtuig dat 50 procent kans heeft neer te storten?

dinsdag 21 juli 2015
Induced Implosion of the Carbon Industry

The Guardian:

An “induced implosion” of the fossil fuel industry must take place for there to be any chance of avoiding dangerous global warming, according to one of the world’s most influential climate scientists.

Professor Hans Joachim Schellnhuber, an adviser to the German government and Pope Francis, said on Friday: “In the end it is a moral decision. Do you want to be part of the generation that screwed up the planet for the next 1,000 years? I don’t think we should make that decision.”

De transitie moet inderdaad een heel bewuste keuze zijn, want de bestaande regimes zullen die eerst fors tegenwerken. Ik denk dat dit de definiërende keuze is waar onze generatie voor staat, en dat wij de definiërende generatie zijn voor de toekomstige levensvatbaarheid van onze planeet.

Ik denk zelfs dat, omdat de ‘carbon economy’ niet snel genoeg zal imploderen, de ‘consumption economy’ eerst flink omlaag moet. Juist de consument mag niet op zijn handen zitten en afwachten tot de grotere spelers veranderen.

Starting Again on Energy Union Governance

In Europa blijft het lastig om deelstaten te binden aan bepaalde doelen.

Jonathan Gaventa en Quentin Genard:

This is not ‘governance’ in the conventional sense of putting in place institutional and legal arrangements to manage outcomes. The proposals are closer to a statistical exercise: a useful task perhaps, but far from the “reliable and transparent governance system” that EU heads of government called for at the March EU Council. The key question must be: as a result of this exercise, would anyone do anything different to what they would do otherwise?

In ieder geval krijgen we binnenkort misschien een helder overzicht van waar ieder land staat met zijn energiebeleid.

donderdag 23 juli 2015
Shell mag olie winnen in Alaska

In het licht van de vorige post is dit ontnuchterend nieuws.

Oliemaatschappij Shell heeft de laatste twee vergunningen gekregen voor het boren in het noordpoolgebied bij Alaska. De Amerikaanse overheid gaf toestemming, maar stelde wel als voorwaarde dat Shell een nooduitrusting aan boord heeft. Op die manier kan er beter gehandeld worden bij een eventuele lekkage.

De voorwaarde is een tegenvaller voor Shell, want twee weken geleden ontdekte de Brits-Nederlandse oliemaatschappij dat een geleasede ijsbreker beschadigd is. In dat schip zit de benodigde nooduitrusting.

De ijsbreker is naar Portland gestuurd voor reparatie. De vertraging kan weken duren.

Shell mag in Alaska in een tot nu toe ongerept natuurgebied gaan boren naar olie die we toch niet zouden mogen gebruiken in het licht van het klimaatprobleem. Wat is de Amerikaanse overheid toch streng voor Shell, dat ze weken moeten wachten voor ze kunnen beginnen aan deze onzinnige operatie.

Sinds het begin van de klimaatonderhandelingen in 1990 lijkt er nog steeds, 25 jaar na dato, niets veranderd. Wanneer zegt een overheid nu eens nee, in plaats van loze beloftes te vragen over “veiligheid”. Shell kan de veiligheid helemaal niet garanderen; niet in het geval van een lekkage en zeker niet in het geval dat de olie gewoon gewonnen en verbrand wordt, en bijdraagt aan gevaarlijke klimaatverandering. Dat kunnen we met zekerheid zeggen, dus vraag dan ook die garantie niet en verbied het gewoon. De Amerikaanse overheid heeft die macht, maar is te laf om hem te gebruiken.

maandag 27 juli 2015
It's a challenge to deliver enough oil and gas for 2ºC

Statoil:

In the debate, Statoil’s Chief Economist Wærness draws on the company’s Energy Perspectives 2015 report, published in June, to argue that the world can limit global warming to 2 degrees Celsius. “We think it’s possible,” he says. This is a world with about half of today’s coal use, but similar oil and gas demand (less oil, more gas). “It’s a huge challenge to deliver enough oil and gas in the two degrees scenario,” Wærness argues.